Με άρωμα καμφοράς

2017-08-31

Γράφει: ο Μύρων μάγιος Παβένος

Με άρωμα καμφοράς 

Ήταν μια μετακόμιση που με ταλαιπώρησε και σωματικά και ψυχικά.

Στην τελευταία κούτα πέρα από κάποια προσωπικά αντικείμενα ιδιαίτερης αξίας κυρίως συναισθηματικής, κάτι πετραδάκια, κάτι βοτσαλάκια, κάποιο Καλαμάκι από σουβλάκι πού είχα γράψει Σούδα 2004, μία πετσέτα.. με ευλάβεια την έβγαλα και την τοποθέτησα στα γόνατα μου. 

Πάμε πίσω στο 2004, Χανιά. 

Βγήκες από το μπάνιο χωρίς να φοράς τίποτα, δεν έχω φέρει πετσέτα, μου είπες, σου έδωσα μία προσώπου, με αυτή σκουπίστηκες την τύλιξες γύρω από τη μέση σου τι ομορφιά που που δεν έφτανε να τυλιχτεί πάνω στο σώμα σου. 

Πήγες στο δικό σου δωμάτιο, γύρισες με ρούχα, "ευχαριστώ για το πετσετάκι μικρό αλλά την έκανε τη δουλειά του". 

Αυτή πετσέτα ποτέ δεν πλύθηκε από τότε μέχρι σήμερα, που έβαλα πλυντήριο με λευκά. 

Ευτυχώς είχα λίγα λευκά ρούχα, ήταν και η απορία του γείτονα, όταν με είδε να απλώνω λευκά ρούχα "φιλοξενείς φίλους"; όχι, του απάντησα. "Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε λευκά ρούχα". Συνέχισα να απλώνω βουβά. Μέσα σε αυτήν την πλύση των 90 βαθμών, ήταν και αυτή η πετσέτα προσώπου που ξανά ένιωσε νερό μετά από τόσα χρόνια. 

Τα ρούχα μου δεν μυρίζουν μανούλα, αλλά κάμφορα. Δεν είναι εύκολο να ανέχεσαι τη μυρωδιά της καμφοράς είτε άνθρωπος είσαι είτε ζώο, παρόλα αυτά για το συγκεκριμένο διάστημα μου είναι απαραίτητη. 

Η μετακόμιση που έφερε και ένα μικρό πρόβλημα στη μέση. Παρόλο καλοκαίρι η καμφορά βοήθησε να ζεσταθεί κάποιο ψυχρό κομμάτι του σώματος μου. Σαν να ήσουν εσύ κάποτε να τυλίξεις μια ζεστή πετσέτα στην δικιά μου μέση. Σκεφτείτε ποσό απωθητική είναι η μυρωδιά που έχω ξεχάσει τα κουνούπια, παρόλα αυτά ο μικρός μου γάτος, σαν ξαπλώσω ανεβαίνει πάνω μου και κροταλίζει πολλές φορές κοιμάται κιόλας, ο άλλος γάτος, θα κουρνιάσει στα πόδια δεν θέλει πολλά πολλά μόνο την ουρά του ή το πόδι του να ακουμπάει σε μένα.  

Το λες και υπέρβαση που μένουν.
Υστερόγραφο

α)Ούτε εσύ να τα καταλαβαίνεις, αυτά τα μικροαστικά, όπως το παρακάτω: θα ήθελα να ήμουν δίπλα σου αλλά...μου βρομάει η cinnamomum camphora η αλλιώς με απλά λόγια, κάμφορα.
β) Η πετσέτα μπήκε στο συρτάρι, το καλοκαίρι - η εποχή των φτωχών - τα ρούχα στεγνώνουν πολύ γρήγορα με ένα μαρκαδόρο σημάδεψα το σχοινάκι που κρεμιέται και έκλεισα το φύλλο της ντουλάπας.
γ) Ακόμα και μέσα στα καυτά νερά οι μνήμες δεν μπόρεσαν να φύγουν.
δ) Δεν υπάρχει επιμύθιο.
+

Ευχαριστούμε για την ανάγνωση

e-la-theatro.gr

Υπερήφανος χορηγός επικοινωνίας

Βρείτε μας στο Facebook