Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Απόψε αυτοσχεδιάζουμε μια παράσταση βασισμένη σε ένα θέμα του Luigi Pirandello και τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Το έργο του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο σμίγει ξανά με τη μουσική του βραβευμένου με Όσκαρ Μάνου Χατζιδάκι σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαυρίκιου και τη μουσική διασκευή και ενορχήστρωση του Νίκου Κυπουργού.
Ο πολυδιάστατος σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρίκιος, γνώστης σε βάθος της περίπτωσης Πιραντέλλο, ξαναφέρνει τον Σικελό δραματουργό στο Εθνικό Θέατρο με μια παράσταση ύμνο στο θέατρο και στους ανθρώπους του.
Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του Λουίτζι Πιραντέλλο Λεονόρα, Αντίο!.
Οι σκηνοθετικές εντολές προκαλούν σύγχυση στους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους, ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται!
Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού είναι ζήτημα ουσιώδες για την τέχνη, αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλλο.
Το έργο, το οποίο συμπληρώνει την τριλογία (Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα, Ερρίκος ο Δ', Απόψε αυτοσχεδιάζουμε) του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο», πραγματεύεται το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα.
Ο Λουίτζι Πιραντέλλο, άλλωστε, δεν είναι μόνο ένας καταξιωμένος συγγραφέας, τα έργα του οποίου συνεχίζουν να παίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας σπουδαίος Ευρωπαίος διανοούμενος και εμβριθής πολιτικός στοχαστής.
Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές από 15 ετών και άνω.
Μετάφραση- διασκευή-σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαυρίκιος
Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης
Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Διασκευή-προσαρμογή- ενορχήστρωση μουσικής: Νίκος Κυπουργός
Σχεδιασμός ήχου- ενορχήστρωση: Στάθης Σκουρόπουλος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Κίνηση-χορογραφίες: Βάλια Παπαχρήστου
Κινηματογραφική σκηνοθεσία:
Δημήτρης Μαυρίκιος, Αγγελος Παπαδόπουλος
Διευθυντής φωτογραφίας-ειδικά εφέ: Αγγελος Παπαδόπουλος
Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου
Διανομή:
Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μαρία Βαρδάκα, Γιάννης Βογιατζής, Δημήτρης Κακαβούλας, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιώργος Μπένος, Ράνια Οικονομίδου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Στέφανος Παπατρέχας, Γιούλικα Σκαφιδά, Νεκτάριος Φαρμάκης, Λυδία Φωτοπούλου
Γράφει: Ο Πάνος Κατέρης
Είχα δει την παράσταση του Μυράτ το 1962, πρωτοετής στη Δραματικά Σχολή και είχα μείνει μαγεμένος.
Το ίδιο ένιωσα και τώρα, 58 χρόνια μετά, στην παράσταση που σκηνοθέτησε στο Εθνικό ο Δημήτρης Μαυρίκιος, ο οποίος κράτησε το ύφος και την ιδέα του Πιραντέλο, αλλά έκανε και δικές του παρεμβάσεις, χωρίς όμως να ξενίσουν και άφησε τους ηθοποιούς να « αυτοσχεδιάσουν ».
Φαινομενικά όμως, γιατί πίσω από τους αυτοσχεδιασμούς, ήταν φανερό ότι υπήρχε πολύ δουλειά και πολύ ψάξιμο. Το « θέατρο μέσα στο θέατρο » θέλει ειδική ερμηνεία και αντιμετώπιση, ώστε να γίνει κατανοητό από τον θεατή.
Η φαντασία συγκρούεται με την πραγματικότητα και οι ηθοποιοί, που τη μια στιγμή ταυτίζονται με τους ρόλους τους και αμέσως την επόμενη στιγμή, τους προσγειώνει η φωνή του σκηνοθέτη.
Πότε αλήθεια υποδύονται και πότε ζουν την πραγματική ζωή ?
Ο Μαυρίκιος κίνησε αριστοτεχνικά τα νήματα της παράστασης, έχοντας βέβαια στα χέρια του πολύτιμο υλικό.
Ο Νίκος Κυπουργός διασκεύασε και προσάρμοσε για την παράσταση, τη θεία μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Η Λιλή Νταλανίκα και ο Στέφανος Παπατρέχας ερμήνευσαν τα τραγούδια με τη μελωδική φωνή τους.
Συγκινητικός, απλός και ανθρώπινος ο Γιάννης Βογιατζής.
Σπουδαία η Ράνια Οικονομίδου, με κωμικές πινελιές.
Η Λυδία Φωτοπούλου, με τεράστια δεξιοτεχνία, περνούσε από την κωμωδία στο δράμα.
Και κάπου εκεί, είδα και τον εαυτό μου...
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ Από 18.09.2019 έως 27.10.2019
ONLINE ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ www.ticketservices.gr
Ευχαριστούμε που μας επιλέξατε για την ενημέρωση σας
Υπερήφανος χορηγός επικοινωνίας
Για το e-la-theatro στο Facebook πατήστε ΕΔΩ
Ζώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης
Θεατρικός Συντάκτης
Κανένας δε γεννιέται με Manual οδηγίες χρήσεως. Ο άνθρωπος δημιουργείται μέρα με την μέρα . Όταν στις εργοστασιακές μου ρυθμίσεις προστέθηκε το Θέατρο και η Ψυχολογία άρχισα να λειτουργώ ως καθρέφτης . Αγαπώ την μοναδικότητα του ανθρώπου και το πάθος του για ζωή. Από τον Θέσπι και τον πρώτο υποκριτή, το μαγικό <ΑΝ> του Στανισλάφσκι και μέχρι τις μέρες μας ...το θέατρο εξελίσσεται παράλληλα με τον άνθρωπο .
Κι αυτός ο άνθρωπος είσαι ΕΣΥ