MICRA Παπαδημητρίου 

Εμφανίζεται συχνά στο διαδίκτυο αλλά σπάνια δια ζώσης. Χαρούμενη αλλά και μοναχική, κομψή αλλά και δύσπιστη, όμορφη και... STAR ! 

Κι όμως η ιστορία της δεν φάνταζε καθόλου ευοίωνη ...

Γεννήθηκε κάπου στην Φιλοθέη κι ήταν χειμώνας του 2013 , κρύο τσουχτερό, βροχή, νύχτα. Ήταν η ώρα που συνήθως οι άνθρωποι ετοιμάζονται να παραδοθούν σ ένα γλυκό ύπνο στην θαλπωρή ενός ζεστού σπιτικού. 

Αν τώρα σου τύχη να γεννηθείς, μια τέτοια νύχτα ... γατί η σκυλί και μάλιστα από αυτά που περιφρονητικά αποκαλούνται αδέσποτα... Κοιμάσαι και δεν ξαναξυπνάς !

Αυτή ήταν και η μοίρα της μικρούλας στην φωτογραφία... 

ίδια με την μοίρα εκατοντάδων μπορεί και χιλιάδων νεογέννητων αδέσποτων ψυχών ...

Κι όμως ... ένα αστέρι έλαμπε εκεί ψηλά... 

πάνω απ τα σύννεφα , πάνω από την περιφρόνηση και την αδιαφορία , πάνω απ τους ανθρώπους.

Και βρέθηκε ένας Άγγελος εξ ουρανού ή επί γης δεν ξέρω ... για να αλλάξει τον ρου της ιστορίας. 

Ο Γνωστός και αγαπητός εικαστικός και ηθοποιός Άγγελος Παπαδημητρίου ξεδιπλώνει την ιστορία :

Μια χειμωνιάτικη κρύα νύχτα καθώς με έφερναν στο σπίτι φίλοι με το αυτοκίνητό τους, τη στιγμή που τους καληνύχτιζα ακούσαμε ένα μικρό νιαουρισματάκι... 

Ήταν τρία σχεδόν νεογέννητα γατάκια που είχαν μπει στη μηχανή για να ζεσταθούν. Δίχως να έχω ιδέα από ζώα, εξ ενστίκτου σχεδόν, τα περιποιήθηκα και παρ' όλες τις δυσοίωνες προβλέψεις του κτηνιάτρου επέζησαν και τα τρία! 

Δύο θηλυκά κι ένα αρσενικό, η Φιλοθέη, ο Νισάν και η Μίκρα (μπήκαν στη Φιλοθέη και τα βρήκαμε σε αυτοκίνητο μάρκας Μίκρα Νισάν). Αυτή τη στιγμή η Μίκρα με φιλοξενεί στο σπίτι μου, η Φιλοθέη ζει με τον ποιητή Νίκο Παναγιωτόπουλο και τη σύζυγό του, ηθοποιό Ρίτα Λυτού κι ο Νισάν χαίρεται την ελευθερία του ζώντας στην εξοχή με τους φίλους του. Η σχέση μου με τη Μίκρα, που είναι βεντέτα του Διαδικτύου, είναι ισχυρή έως θυελλώδης και εγώ δηλώνω πια απερίφραστα γατοφιλόφιλος! 

Η Μίκρα είναι ένα πανέμορφο υπερευαίσθητο γατί, απίστευτα έξυπνο, κομψό, που δεν κάνει ποτέ ζημιές. 

•  Είναι πλάσμα χαρούμενο, μοναχικό, δύσπιστο, δεν ανέχεται κανένα άλλο ζώο δίπλα της... 
• Είμαι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύεται γιατί πιθανόν όταν το βρήκα, σχεδόν ψόφιο, με κλειστά ματάκια και το έσωσα, ήμουν ο πρώτος που είδε κι ίσως με θεωρεί κάτι σαν γονιό... 
• Κοιμάται πάντα δίπλα μου κολλητά, δεν με ξυπνάει ποτέ...  Είναι υγιέστατο, φαγανό, πεντακάθαρο. 
• Η μεγάλη της δυστυχία είναι να φύγει από το σπίτι... Μια δυο φορές που αναγκάστηκα να την αφήσω λίγες μέρες σε ξενοδοχείο ζώων ή σε σπίτι φίλων κυριολεκτικά κόντεψε να πεθάνει... 

Τις αποκαλούν περιφρονητικά << γατούδες >> συνήθως ηλικιωμένες αλλά όχι απαραίτητα. Φροντίζουν από το υστέρημα τους αδέσποτα ζώα, συχνά δέχονται επιθέσεις. Κύριε Παπαδημητρίου έχετε συναντήσει ποτέ καμία ;

Την πρωτοείδα ένα κρύο πρωινό του 1977 καθώς βιαστικά έφευγα από το πατρικό μου σπίτι (Ανάφης και Αγίας Ζώνης) για να προλάβω την αναφορά στο στρατόπεδο του ΚΕΒΟΠ όπου υπηρετούσα τον τελευταίο χρόνο της στρατιωτικής μου θητείας. Αν και αγχωμένος,πρόλαβα να διακρίνω κάτι αξιοπερίεργο στη συμπεριφορά αυτής της ψηλής ξανθιάς, όμορφης, ώριμης, λεπταίσθητης κυρίας που έμοιαζε ταραγμένη ,καθώς ρίχνοντας κλεφτές ματιές δεξιά- αριστερά άδειαζε από ένα κατσαρολάκι, φαγητό σ ένα μεγάλο πήλινο πιάτο γλάστρας. 

Σχεδόν ταυτόχρονα γάτες από παντού, σαν ειδοποιημένες από την αύρα της,γιατί αυτή δεν έκανε τον παραμικρό θόρυβο,μαζεύτηκαν γύρω από τα πόδια της, χαιρετίζοντας την με κάθε τρόπο εκτός από νιαουρίσματα λες και καταλάβαιναν το συνωμοτικό του πράγματος...από τότε την είδα κι άλλες φορές πάντα πολύ πρωί...  

Ο στρατός τελείωσε...ποτέ δεν ξύπνησα πια τόσο πρωί...δεν την ξανάδα ...προς το μέσον της δεκαετίας του 80 ξύπνησα από στριγκές γυναικείες φωνές...ένας οχετός ύβρεων...κάπου κάπου ξεχώριζες μερικές...βαριά χυδαίες λέξεις ...πουτάνα...μας βρωμίζεις βρώμα...άρρωστη θα μας κολλήσεις όλους...άντε στο διάολο...

Δεν σηκώθηκα από το κρεβάτι μου...για μένα ο πρωινός ύπνος ήταν ιερός...το μεσημέρι που ρώτησα την μητέρα μου τι έγινε μου είπε πολύ αναστατωμένη:άστα !!! αυτή η κακιά γυναικά του ισογείου παραλίγο να δείρει την καημένη την κυρία Ίλια επειδή ταΐζει τις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς...ξέρεις πια είναι ,η περίφημη Ίλια Λιβυκού η παρτενέρ του Λογοθετίδη !!! 

Ήταν η πρώτη << γατού>> που αγάπησα !!! πάντα την θαύμαζα στις ταινίες μα τώρα με κέρδισε και σαν άνθρωπος...τη θέση της στη καρδιά μου δεν κλόνισε ούτε η Μπριζίτ Μπαρντό...τώρα μετά από τόσα χρόνια, που τα ζώα έχουν και δικαιώματα και υποστηρικτές ...ας θυμόμαστε κάπου κάπου τις σουφραζέτες της ζωοφιλίας και τα πάθη τους μέσα σ έναν κόσμο σκληρό και ανάλγητο που τις είχε ταυτίσει με την παραξενιά και την ανωμαλία ...

Ευχαριστούμε που επιλέξατε για την ενημέρωση σας

e-la-theatro.gr

Υπερήφανος χορηγός επικοινωνίας

Για το e-la-theatro στο Facebook πατήστε ΕΔΩ